به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی نیوز جینا آراتا آینده‌ای روشن در پیش داشت و با تمام کردن دوره کالج داشت آماده می‌شد که به دانشکده حقوق برود که یک حادثه اتومبیل در سال ۲۰۰۱ باعث ایجاد آسیب مغزی درازمدت در او شد.
آراتا پس از بهبودی توانست شغلی به عنوان جداکننده محموله‌های پستی به دست آورد، اما او حتی در این کار ساده هم دچار اشکال بود.
او نمی‌توانست هیچ چیز را به خاطر بسپارد، پای چپش افتاده بود و به طور مداوم به چیزهای سر راهش برخورد می‌کرد. به راحتی تصادف می‌کرد و کنترلش بر عواطفش را هم از دست داده بود و به سادگی خشمگین می‌شد.
اما آراتا اکنون وضعیت بسیار بهتری دارد که به علت کاشتن یک وسیله الکترونیکی در عمق مغزش در سال ۲۰۱۸ است. این محرک تجربی عمقی مغز به دقت تنظیم شده است تا جریان الکتریکی به شبکه‌های عصبی آسیب‌دیده در مغز آراتا وارد کند.
چطور ایمپلنت مغزی حافظه و تمرکز بیماران را بهبود می‌بخشد
اکنون یک بررسی جدید بوسیله پژوهشگران دانشگاه استنفورد نشان می‌دهد چگونه چنین ایمپلنت‌هایی به بیماران دچار آسیب مغزی کمک می‌کنند تا برخی از مهارت‌های فکری ازدست‌رفته‌شان را بازیابند.
این وسیله کاشته شده در مغز به آراتا امکان می‌دهد که تا هنگامی که پژوهشگران از او درباره میوه‌های و سبزی‌هایی که در پیشخوان خواروبارفروشی دیده است، پرسش می‌کنند، به راحتی فهرستی از آن‌ها را نام ببرد؛ اما هنگامی که این پژوهشگران این وسیله را خاموش کردند، او نمی‌توانست حتی نام یکی از آن‌ها را به یاد آورد. این وسیله به درجات گوناگون توانایی‌های فکری آراتا و چهار بیمار دیگر را که سال‌ها پیش دچار آسیب مغزی شده بودند، به حالت عادی بازگرداند.
این پژوهشگران که یافته‌هایشان را در ژورنال Nature Medicine منتشر کرده‌اند، می‌گویند بررسی‌شان نشان می‌دهد که این تکنیک جدید می‌تواند نقایص درازمدت ناشی از آسیب‌های ضربه‌های مغزی را برطرف کند.
شمار زیادی از افرادی که دچار آسیب‌های مغزی ناشی از ضربات می‌شوند، به عوارضی مانند اشکال در تمرکز، مشکلات حافظه و اختلال در توانایی تصمیم‌گیری دچار می‌شوند.
گرچه بسیاری از آن‌ها آن‌قدر بهبود پیدا می‌کنند که بتوانند زندگی مستقلی داشته باشند، اما نقایص فکری آن‌ها مانع از آن می‌شود که آن‌ها به زندگی پیش از آسیب‌دیدگی‌شان بازگردند. برای این افراد گزینه‌های درمانی چندانی در اختیار نیست.
تحریک الکتریکی مناطق غیرفعال را دوباره به کار می‌اندازد
پنج بیمار شرکت‌کننده در این بررسی جدید همه از اغما بیرون آمده بودند، پس تا حد قابل‌قبولی کارکرد شناختی‌شان بهبود پیدا کرده بود. این پژوهشگران نتیجه‌گیری می‌کنند که سیستم‌های مغزی که از توانایی بیدار ماندن، توجه خود را معطوف به کاری کردن و متمرکز بودن بر کاری حمایت می‌کنند، با وجود آسیب مغزی نسبتاً دست‌نخورده باقی مانده‌اند.
همه این سیستم‌ها به تالاموس مغز متصل می‌شوند که به عنوان یک ایستگاه تقویتی پیام‌هایی در عمق مغز عمل می‌کند که به نقاط متفاوت لایه بیرونی مغز یا قشر مغز – محل کارکردهای عالی فکری- فرستاده می‌شوند.
این پژوهشگران می‌گویند در این بیماران این مسیرها نسبتاً سالم هستند، اما همه چیز به‌اصطلاح down regulation شده است و الکتریسیته کافی وجود نداشته است که این مسیرها را دوباره فعال کند.
نظر شما